sararmış yapraklar gibi
düşerken gözyaşlarım
yine sevgiliye onu sevdiğimi
söyleyememenin burukluğu var içimde
hüzün ayı olan eylülün ilk gecelerinde
biliyorum: desemki seni seviyorum .
saat onikiyi vuracak
ve aslında malum olan
ama kimsenin anlayamadığı
sahte fakat bir o kadar gerçek büyü bozulacak
ve aslında o hiç çıkmadığım
soğuk kaldırımlı karanlık sokakta
laybolup gideceğim
ben gideceğim herşey kalacak
yokluğum asla belli olmayacak
sanki hiiç olmamışım gibi...